Tarde casi veraniega en “o
Xeixo”. Once xogadores (suficientes), entre eles Lolo, terceiro partido
da temporada (1 victoria, 2 empates) e Rubén, que reaparecía despois de moito
tempo, (bueno él e a súa botella de osíxeno), moi ben durante todo o a partido,
empezou en ataque, pero ante o seu ímpetu nos primeiros minutos optouse por
retrasar a súa posición, para que aguantase os noventa minutos, e vaia si
aguantou. Abelix, que non iba vir, xogou todo o partido, e ainda tivo forzas de
acompañar a Carba nun contraataque que pudo
sentenciar o partido. A falta dos porteiros habituais, Marce ofreceuse a
quedar en porta (ainda non coñece a derrota). Sobresainte, nada que facer nos
goles, e si no partido contra o Barbadas sorprendeunos coas zapatillas de fútbol
sala nun campo impracticable, onte fixo
coa súa vestimenta, a falta do traxe oficial de porteiro.
En fin, Axou en estado
puro…
Todo listo para empezar. ¿Todo? Non, faltaba alguén, ¡o
árbitro!, inaudito, o nunca visto. Nin está nin se lle espera. Non contesta o
tf. Chamada a Asociación, si firmamos os dous equipos podemos arbitrar un de nós,
senón a opción e botar unha pachanga e xogar o próximo martes. División de
opinións, pero ante a posibilidade de que o 19 aínda estivesemos menos, óptase
por xogar, incluso alguén do equipo suxire que arbitre un de nós e xogar con
dez, con dos cojones….
Errooor..
O final arbitra un deles, e dadas as circunstancias fixo
bastante ben, pero nun partido así, máis que nunca, e indispensable a
colaboración dos xogadores, e así foi ata a xogada fatídica… O tempo levanno
desde o banquillo local.
Comenza o partido.
O Axou na súa salsa, un 4/4/2 clásico con dúas sinxelas
premisas, defender cando eles teñan o balón, e intentar tocar e divertirse
cando o tiveramos nós. E vaia si se
consegiu, polo menos ata que aguantaron as forzas, ante un equipo crecido que
viña de meterlle 7 goles o Soutopenedo. Posiblemente das melllores primeiras
parte da temporada.
Na primeira xogada do partido, internada pola banda do
Agustín, centro que se envenena, e entra por tódala escadra, imparable, 1/0. Empezamos
ben.
Pero o Axou, lonxe de baixalos brazos, e como dicen agora os
tertulianos, “empeza a crecer coa pelota”.
Toca, toca, toca… Eles apenas crean perigo e nos empezamos a
ter ocasións. Nunha destas, nunha xogada que empeza na defensa, o balón vai
pasando de axou en axou ata chegar a Pablo, que dende a liña de fondo da o pase
da morte e remacha Carballo a gol. Tablas no marcador.
Segue o mesmo guión, e a piques de rematar o primeiro tempo,
man a man de Carba/Pablo contra o porteiro visitante, este último pica con
calidade o balón, pega no longueiro, recolle o seu propio rechace e desta si remacha, 1/2 e fin da primeira
parte.
Seguimos sen auga (Tarri, por qué te fuiste…)
Comenza a segunda parte e o Agustín empeza a dominar o
partido, motivado en gran medida polo cansancio do Axou. Cambia o guión e o
Axou opta polo contraataque, e nun destes, Carba colle o balón no medio campo e
vaise de cantos xogadores lle saen ó paso e cando se plantaba diante do
porteiro e derrubado. Penalti, tira Pablo e gol. 1/3.
O gol deulle alas o Axou, que por un momento recupera a
frescura e volve a tocala pelota. E nestas, pudo chegar a sentencia, noutra
internada de Carba, pase atrás e Abelix, que acompañaba a xogada, remata dentro
da área e para o porteiro visitante.
E chega o minuto 30, (según o banquillo). Córner a favor do
equipo local, balón a área, un atacante
colgase literalmente de Alberto, quédalle a pelota nos pes, remata e gol, e o árbitro
sinala o centro do campo. Se lía parda, gol/falta, gol/falta, e o final, despois dun bo rato de discusións o
gol sube o marcador, (cando se puxo de novo o balón en movemento era o ¡minuto
33!, pouco me parece). Con un Axou algo desquiciado continua o partido e pouco
despois o Agustín marca o empate. Faltaban cinco minutos (o do tempo era un
misterio). De novo volven as discusión e finalmente decídese dar por finalizado
o partido. Eu, personalmente acabaría o partido, pero, sinceramente, tal como
se estaba quentando o ambiente, e para evitar males maiores, creo que foi o
mellor que puidemos facer.
Final, gran partido, firmamos e reparto de puntos, entendo
que resultado válido, esperaremos noticias.
Por último, e esto si me parece o máis grave, quería
denunciar o tema do BAR. Non pode
ser que xente como Abelix, que fixo un esforzo sobrehumano por vir o partido,
chegue e se encontré o bar pechado. Intolerable, esto sí debería ser causa de
suspensión…
PUBLICADO: POR ANONIMO
No hay comentarios:
Publicar un comentario